Destylat (potocznie nazywany: bimber, okowita, księżycówka, samogon, woda życia, etc.) to wysokoprocentowy napój alkoholowy, otrzymany w wyniku destylacji przefermentowanych owoców, zbóż lub innych roślin o dużej zawartości cukrów. Masę z rozdrobnionych owoców do poddania fermentacji nazywamy nastawem, natomiast masę ze zbóż czy ziemniaków nazywamy zacierem.
W zależności od doświadczenia, używanego sprzętu i sposobu destylacji/rektyfikacji, alkohol różni się od siebie smakiem i zapachem.
Schemat destylacji:
W przypadku aparatów prostych, najczęściej szklane kolby (z deflegmatorem lub bez) i chłodnicą, potrzebna jest destylacja 2-3 krotna. Po pierwszym procesie zostaje oddzielony alkohol surowy (potocznie nazywany surówką). W kolejnych procesach oddzielamy trzy frakcje:
Przedgony – nienadające się do picia;
Frakcja główna – alkohol etylowy, spożywczy, posiadający najlepsze walory smakowe i zapachowe;
Pogony – alkohole wyższe, nienadające się do picia, posiadające nieprzyjemny zapach i smak;
Stosując aparaty proste, maksymalna moc alkoholu jaką możemy uzyskać jest 83%, nawet trzecia czy czwarta destylacja nie pozwoli nam uzyskać stężenia powyżej 89%. Byśmy mogli otrzymać alkohol o wyższym stężeniu %, o wyższej czystości (smakowej i zapachowe), o minimalnej zawartości niepożądanych substancji i to w pojedynczym procesie „gotowania” – niezbędna jest rektyfikacja.
Rektyfikacja (inaczej: destylacja frakcyjna) z fizycznego punktu widzenia jest to proces destylacji kaskadowej (wielopoziomowej), w którym każdy stopień procesu jest zasilany produktem (destylatem) poprzedniego.
Inaczej mówiąc jest to proces wielokrotnej destylacji w jednym przebiegu. Proces rektyfikacji w kolumnie odbywa się na tak zwanych półkach na których ciecz częściowo jest skraplana i opada poniżej gdzie zostanie poddana kolejnej destylacji. W praktyce stosuje się różnego rodzaju wypełnienia kolumny („zmywaki”, różnego rodzaju kształtki stalowe, szklane lub ceramiczne np.: pierścienie Raschiga) na których to zachodzą pojedyncze destylacje.
